Bošnjaci u Crnoj Gori su osobe u Crnoj Gori koji se izjašnjavaju kao etnički Bošnjaci. Po Popisu stanovništva u Crnoj Gori 2011. godine ima 53.605 Bošnjaka, što predstavlja 8,65% od ukupnog broja stanovnika. Bošnjaci su treći najbrojniji narod u Crnoj Gori, poslije Crnogoraca i Srba. Najviše Bošnjaka živi u kulturno-historijsku regiju Sandžak, i to 46.813 ili 87,33% od ukupnog broja bošnjačke populacije u Crnoj Gori.
PORIJEKLO I HISTORIJA – Bošnjaci Sandžaka su južnoslovenskog porijekla i predstavljaju dio jedinstvenog nacionalnog korpusa sa Bošnjacima Bosne i Hercegovine. Bošnjaci, kao i drugi narodi Balkana, nastali su miješanjem doseljenih slavenskih plemena sa zatečenim stanovništvom na Balkanu i drugim narodima koji su u narednim stoljećima živjeli u Bosni i bili tokom vremena asimilirani.
Državni embrion koji je nastao u gornjem i srednjem toku rijeke Bosne postepeno se širio na susjedne oblasti. Srednjovjekovnom bosanskom državom vlada dinastija Kotromanić a čiji su najznačajniji predstvnici bili Ban Kulin (1180-1204), Stjepan II Kotromanić (1314-1353), koji je udvostručio teritoriju bosanske države, i svojevremeno najmoćniji južnoslovenski vladar Tvrtko I Kotromanić (1353-1391), koji se sa ponosom tituliše kao “kralj Srbije, Bosne, Dalmacije, Hrvatske i Primorja”. Već od 1373. godine veći dio današnjeg Sandžaka se nalazi u sastavu bosanske države. Bosansko kraljevstvo 1463. godine osvajaju Osmanlije, a Hercegovinu 1482. godine.
U periodu od 1455. do 1465. godine područje Novopazarskog sandžaka je ušlo u sastav Osmanlijskog carstva, kao dio Bosanskog sandžaka, a od XVI stoljeća Bosanskog pašaluka. Bosanski sandžak se dijelio na vilajete, a jedan od njih je bio Novopazarski vilajet. Najznamenitija ličnost ovoga vremena je osnivač Novog Pazara Gazi Isa-beg Ishaković. Krajem XVIII stoljeća, tj. 1790. godine osniva se nova administrativno-teritorijalna jedinica koja je u historiji poznata kao Novopazarski sandžak sa sjedištem do sredine XIX stoljeća u Novom Pazaru, a kasnije u Sjenici.
Sandžački Bošnjaci masovno učestvuju u nacionalnom pokretu Husein bega Gradaščević a za autonomiju Bosne (1830-31. godine). Sve do 1877. godine Novopazarski sandžak je bio šesti, najistočniji sandžak Bosanskog pašaluka. Osmanlijsko carstvo u strahu od mogućnosti da pri okupaciji Bosne i Hercegovine Austro-Ugarska može okupirati i Novopazarski sandžak, odvaja Sandžak od Bosne i pripaja ga noformiranom Kosovskom vilajetu u čijem sastavu ostaje sve do balkanskih ratova. Poslije balkanskih ratova karta Balkana se mijenja. Novi Pazar, Tutin, Sjenica, Prijepolje, Priboj i Nova Varoš ulaze u sastav Kraljevine Srbije. Tokom svjetskih ratova, Prvog i Drugog, Bošnjaci su učestvovali kao vojnici u sastavu vojske Kraljevine Srbije i partizanskih jedinica. U Prvom svjetskom ratu su se istakli pri junačkoj odbrani Beograda 1915. godine. Kao đurumlije – dobrovoljci su slati na ruskotursko ratište. Većina njih je izginula na frontu u Galiciji.
U Drugom svjetskom ratu u okviru antifašističkog otpora i posebno 37. sandžačke divizije učestvovalo je oko 15.000 Bošnjaka. Po završetku Drugog svjetskog rata teritorija Sandžaka je podjeljena između Republike Srbije i Republike Crne Gore. Zbog toga, i nakon ukidanja školstva na bosanskom jeziku, u čitavom XX stoljeću zabilježeno je iseljavanje bošnjačkog stanovništva u Tursku, Ameriku i druge zapadnoevropske zemlje.
JEZIK Bošnjaka je bosanski. Jezičko nasljeđe sandžačkih Bošnjaka vezuje se za najkarakteristič nije osobine bosanskog jezika kao što su raširena upotreba turcizama i suglasnika h. Najpoznatiji pisani dokument bosanskog jezika je Povelja Kulina bana iz XII stoljeća.
PISMO Bošnjaka od perioda austrougarske okupacije Bosne i Hercegovine je latinica.
U bosanskoj kulturnoj historiji značajnu I nezaobilaznu ulogu imalo je bosansko srednjevjekovno pismo bosančica (bosanska brzopisna ćirilica) i arebica, tj. arapsko pismo prilagođeno glasovnim potrebama bosanskogajezika.
Bosanski jezik, zajedno sa albanskim, hrvatskim i srpskim, jeste jezik u službenoj upotrebi, odnosno manjinski jezik, u Crnoj Gori.
VJERA
Bošnjaci u Crnoj Gori su uglavnom sunitski muslimani. Vjerski život muslimanskih Bošnjaka organizuje Islamska zajednica u Crnoj Gori, čiju su članovi ne samo Bošnjaci, nego i druge muslimanske manjine u Crnoj Groi, uključujući Albance i Muslimane. Sadašnji Reis Islamske zajednice je Rifat Fejzić, etnički Bošnjak.